توصیه هایی برای سالم نگه داشتن مفاصل
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۲۵۸۶
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، کارشناسان پنج توصیه ساده برای جلوگیری از درد و محدودیتهای حرکتی و بهبود انعطافپذیری ارائه کردهاند که برای حفظ سلامت مفاصل در حین افزایش سن مفید است.
کارشناسان فیزیوتراپی توصیه میکنند که به سراغ انواع تمرینهای قدرتی بروید تا بهجای کار و فشار بیش از حد روی برخی از عضلات، همه عضلات و مفاصل را درگیر و تقویت کنید ، زیرا اگر غضروف اطراف مفاصل به اندازه کافی حرکت نداشته باشد، جریان خون کافی نخواهد داشت و خشک میشود و ترک میخورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه یک بار حرکت کنید
یک متخصص استخواندرمانی (استئوپاتی)، میگوید: در طول ساعتهای کاری به ویژه اگر بیشتر روز را نشستهاید، سعی کنید هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قدم بزنید و از جایی که در آن مشغول به کار هستید کمی دور بروید. او توصیه میکند: از پشت میز کارتان بلند شوید، وقفههای ورزشی حتی به مدت یک تا دو دقیقه فعالیت بدنی میتواند به سلامت شما کمک کند.
شانهها را قوی کنید
یک فیزیوتراپیست میگوید: شانهها اساسا ناپایدارترین مفصلهای بدن هستند و به پشتیبانی و قدرت و ثبات ساختار عضلانی متکیاند. ورزش بازو به تقویت مفاصل شانه و همچنین قدرت دستها و مشتها و نگه داشتن چیزها با دستها کمک میکند. جگی میگوید اگر روی توانایی مشت کردن و در دست گرفتن اشیا کار کنید، تاثیر غیرمستقیم آن به تقویت شانهها کمک میکند. توصیه میشود که دستها را بهشکل مشت محکم گره کنید و سپس انگشتان را تا جایی که میتوانید باز کنید و کشیده نگه دارید. این تمرین را حدود ۱۰ تا ۱۵ بار در روز انجام دهید، زیرا با همین حرکت ساده و موثر، میتوانید قدرت دستان برای مشت کردن و گرفتن چیزها را بیشتر کنید.
کفش مناسب بپوشید
برخی متخصصان تاکید میکنند که در هر مناسبتی باید کفشهای متناسب و محکم با کف پهن، پوشید. «نیک کالن»، مشاور جراح ارتوپدی و مچ پا، میگوید: اگر کف پای صافی دارید، برای پایداری به کفشی برای پشتیبانی از قوس پا نیاز دارید و اگر قوس پایتان زیاد است به کفشهای دویدن با کف تختتر نیاز دارید.
خمشدن مشکلی ایجاد نمیکند
یک فیزیوتراپیست اسکلتی عضلانی، میگوید: گذراندن تمام روز به حالت نشسته با پشت صاف باعث میشود که عضلات پشت و مرکزی بیش از حد کار کنند که در نهایت موجب درد میشود. او با اشاره به بیخطر بودن خم شدن تاکید میکند که برای جلوگیری از این ناراحتی عضلات پشت و مرکزی، پس از هر ۳۰ تا ۴۰ دقیقه نشستن باید وضع بدن را تغییر داد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: فیزیوتراپی مفاصل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۲۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطبالدین صادقی: تئاترِ اصفهان را احیا کنید
ایسنا/اصفهان قطبالدین صادقی با بیان اینکه اصفهان در تئاتر، صاحب یکی از سنتهای بسیار درخشان است، گفت: برای احیای تئاترِ اصفهان به خلاقیت نیاز دارید، باید کار کنید، پژوهشگر میخواهید، به کُننده نیاز دارید و بدانید که بالاتر از حمایت نهادها، ارادۀ فردیِ آدمها و روشنبینی هنرمندان است که اهمیت دارد.
این پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: آنتونی گیدِنز (جامعهشناس و روانشناس) دربارۀ بازیابی هویت فردی و اجتماعی که قطعاً هویت فرهنگی را نیز شامل میشود جملۀ درخشانی دارد که باید به آن توجه جدی کرد؛ اساس کلام او این است که اول باید داشتههای خود را دستهبندی کنید، یعنی باید مشخص کرد که چه چیزهایی دارید؟ در گذشته چه کردهاید؟ چه چیزی آفریدهاید؟ از چه تکنیکها و روشهایی استفاده کردهاید؟ و چه محتوایی تولید کردید؟ بنابراین برای بررسی هویت، ابتدا باید همۀ این موارد توسط پژوهشگران، شناسایی و دستهبندی شود؛ یعنی در مرحلۀ نخست باید بدانید که صاحبِ چه گذشتهای هستید و در این گذشته چه چیزهایی وجود داشته؟ باید آنها را شناسایی و دستهبندی کنید.
او ادامه داد: نکتۀ دوم برای بازیابی هویت از نگاهِ «گیدِنز» آن است که شناساییِ گذشته به تنهایی کافی نیست، بلکه باید برای آن دست به تولید بزنید، یعنی آن را ادامه دهید و تولیداتِ شما در راستای داشتههای گذشته باشد. اما سومین و مهمترین موضوع این است که این تولیدات باید مداومت داشته باشد، یعنی به شکلی نباشد که الآن کاری را انجام دهید و پنج سال به کار دیگری بپردازید، درواقع باید کارِ خود را پشت سرهم و مانند یک جریان سیال و پیوسته انجام دهید.
این کارگردان، نویسنده و نمایشنامهنویس، تأکید کرد: با رعایت این موارد است که شما صاحب هویت میشوید. هویت، ماندن و ساختن است نه گریختن و خاطره تعریف کردن. خاطرههای نوستالژی هیچ ارزشی ندارند، اما زمانی این گذشته دارای ارزش است که آن را زنده کنید و به واقعیتِ روز تبدیل کرده و برای آن کار کنید و وقت و عمر و ابتکار بگذارید. در این صورت میتوانید هرکاری را انجام دهید.
صادقی افزود: اصفهان از دورۀ صفویه به بعد، نشانههای مهمِ زیادی درخصوص تئاتر مردمی، تئاتر کوچه و بازار، تئاتر مذهبی، و نقالی داشته و از همه مهمتر دارای تئاتر کمیک بوده که در نوع خود در ایران یگانه است و باید دوباره احیا شود، تئاترِ اصفهان را دوباره احیا کنید، بیافرینید.
او که یکی از شخصیتهای اثرگذار در حوزۀ تئاتر و سینمای ایران به شمار میرود، گفت: نباید نشست که ابر و ماه و خورشید و فلک آماده شوند تا شما یک گام بردارید! بلکه اگر لابه لای همین مشکلات و گرفتاریها و بحرانها و گرانی، یک قدم برداشتید عالی است، اما اگر قدمی برنداشتید هیچوقت به جایی نمیرسید.
این هنرمند و مترجم اضافه کرد: آیا گذشتگانِ ما همگی در رفاه بودهاند؟ اصلاً چنین نیست. حافظ را سه بار برای اعدام بردند و آخرینبار وقتی که به خانه برگشت دخترش از ترس و نگرانی، تمام لوحهای شعر او را پاک کرده بود و بعد از آن حافظ دق کرد. در آن شرایط، او حافظ شده است. یا ببینید که چه ستمهایی به مولانا و فردوسی و دیگران شده است! اما خودشان بودند که شرایط را به سود خود تغییر دادند. چگونه؟ با کار، با تلاش و خلاقیت، با ایمان به کار خودشان، صرفنظر از تشویق و تنبیه.
صادقی گفت: من یا کارِ خود را دوست دارم یا ندارم، این کاره هستم یا نیستم؛ اما نباید منتظر باشم تا فلانی من را تشویق یا تنبیه کند. تشویق یا تنبیهِ او در من ذرهای تأثیر ندارد، من کارِ خودم را میکنم.
این استاد دانشگاه افزود: آگاهی بر زیباییشناسیِ کارم و آگاهی بر محتوای درست و آگاهی بر سازنده بودنِ تئاتر، راهنمای من است. من کاری جز این در جامعه ندارم و باید وظیفهام را بهدرستی انجام دهم. باید این تعریف در میان همه وجود داشته باشد، نه اینکه فرد منتظر باشند که فلانی قدمی برای او بردارد و یا کمکی بکند تا او بتواند روی صحنه برود و سرفهای کند! چراکه با این تفکر به هیچجا نمیرسند.
او تأکید کرد: آدمهای بزرگ منتظرِ کسی نیستند، بلکه خودشان شرایط را فراهم میکنند و در بدترین شرایط، خلاقیتِ خود را ترک نمیکنند. قبل از هر چیز با آدمهای دارای اعتقاد کافی به کارشان نیاز دارید.
انتهای پیام